بابالنگ دراز عزیزم ...

تمام دلخوشی دنیای من به این است که ندانی و دوستت بدارم!

وقتی می فهمی و میرانی ام چیزی درون دلم فرو می ریزد ...

چیزی شبیه غرور!

بابالنگ دراز عزیزم لطفاً گاهی خودت را به نفهمیدن بزن و

بگذار دوستت بدارم و ...

بعد از تو هیچکس الفبای روح و خطوط قلبم را نخواهد خواند ...

نمی گذارم ... نمی خواهم ...!

بابالنگ دراز من همین که هستی دوستت دارم ...

حتی سایه ات را که هرگز به آن نمی رسم ....!

)بابالنگ دراز - جین وبستر(