شعر ناز

دل را چو به عشق تو سپردم چه کنم؟

دل دادم و اندوه تو بردم چه کنم؟

من زنده به عشق توام ای دوست ولیک

از آرزوی روی تو مردم، چه کنم؟

«سیف_فرغانی»

کمی مهربانتر باشیم

هیچکس نمیدونه

آخرین خداحافظی چه زمانیه

پس بیایید کمی مهربانتر باشیم...

شیرین

شیرین:
گفته بودم می روی دیدی عزیزم آخرش !
سهم ما از عشق هم شد قسمت زجرآورش
...
زندگی با خاطراتت اتفاقی ساده نیست !
رفتنت یعنی مصیبت ، زجر یعنی باورش
...
یک وجب دوری برای عاشقان یعنی عذاب
وای از آن روزی که عاشق رد شود آب از سرش
 ...
حال من بعد از تو مثل دانش آموزی ست که
خسته از تکلیف شب ، خوابیده روی دفترش
 ...
جای من این روزها میزی ست کنج کافه ها
یک طرف من با خیالت ، قهوه سمت دیگرش
...
مرگ انسان در جهان گاهاً نبود نبض نیست
مرگ یعنی حال من با دیدن انگشترش...
 

زندگی را سخت نگیر

زندگی را

ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮ
ﺭﻭﻧﻖِ ﻋﻤﺮِ ، ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﯽ ﮔﺬﺭﺍﺳﺖ .
ﻗﺼﻪ ﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺎ .
ﺑﺮﮔﯽ ﺍﺯ ﺩﻓﺘﺮ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﺍﺯ ﺑﻘﺎﺳﺖ .
ﺩﻝ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ .
ﮔﻞ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﺩ .
ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺎﻍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﻧﮓ ﺧﺰﺍﻥ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ .
ﻫﻤﻪ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ؛
ﺟﺎﻥ ﻣﻦ
ﺳﺨﺖ ﻧﮕﯿﺮ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮﭺ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻠﭽﻠﻪ ﻫﺎﺳﺖ .
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ .
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻮﺗﺎهی....

ای پادشاه خوبان ...

دل بی تو به جان آمد

وقت است که باز آیی...

«حافظ»

عشق یعنی

عشق یعنی یک تمنا , یک نیاز

زمزمه از عاشقی با سوز و ساز
 
عشق یعنی چشم خیس مست او
زیر باران دست تو در دست او
 
عشق یعنی ماه تب از یک نگاه
غرق در گلبوسه تا وقت پگاه
 
عشق یعنی عطر خجالت ....شور عشق
گرمی دست تو در آغوش عشق
 
عشق یعنی "بی تو هرگز ...پس بمان"
تا سحر از عاشقی با او بخوان
 
عشق یعنی هر چه داری نیم کن
از برایش قلب خود تقدیم کن

معجزه عشق

ابرها به آسمان تکیه میکنند،

درختان به زمین و انسانها به مهربانی یکدیگر...

گاهی دلگرمی یک دوست چنان معجزه میکند که انگار خدا در زمین کنار توست...